Verslagje van Kiev

Zoals beloofd vandaag het eerste verslagje, namelijk dat van Kiev...
Even terugduikelen in de herinnering...

Vrijdag 8 december...

Gepakt en gezakt (nu ja, dat viel nog wel mee hoor, Karen had op professionele manier alleen het allernoodzakelijkste mee genomen) naar het station gewandeld. Ik had 2 ticketjes voor een vierpersoonscoupe, maar toen we ongeveer aan onze wagon aankwamen, werden we aangesproken door een conductrice...

Of we niet wouden upgraden naar een 'DeLuxe'... voor slechts 100 hrivna meer.

Natuurlijk wouden we dat.
En zo kwam het dus dat we in een 'DeLuxe' naar Kiev spoorden.
Niet dat dat nu zo bijzonder is, maar je ligt met 2 in een coupé en dat is wel aangenaam.
Geen gesnurk, geen gezaag, lekker je eigen coupé.


Zaterdag 9 december...

Aangekomen in Kiev vonden we na wat zoeken dan toch de metro en gingen we naar ons hotel (heel toepasselijk 'Kiev' geheten). We sliepen zomaar eventjes op de 16e verdieping met uitzicht op de Dnepr en het parlement en het presidentieel paleis. Het uitzicht binnenin was iets minder (voor de kenners : Sovyet-hotel-interieur met een minimale restauratie), maar bij lange niet het ergste dat we ooit meemaakten. En er was een bad en een aparte 'living'. Wel - en dat is eigenaardig voor 'sovyet-hotels' - geen waterkoker.

Het zicht vanuit ons hotel, met beneden dus het parlement... Kiev by night...

Na ons effekes opgefrist te hebben, alweer de metro op, terug naar het station.

Nee, we waren niets vergeten of zo, maar we hadden daar een tourbus gezien.

En dat leek ons wel een lekker luie manier om na een woelige treinnacht de stad te verkennen.

Echt moe hebben we ons niet gemaakt. Integendeel, we dachten dat we vaker zouden mogen uitstappen...

We hadden ook gedacht dat de uitleg van de Russisch talige gids iets interessanter zou zijn. Maar het bleek een fanatiek Christen te zijn... 't was al Orthodox dat er uit kwam. En maar op de kap van de Islam zitten en maar uitleggen dat Christendom toch wel echt superieur is...

Enfin, niet echt ons soort gids dus, maar wel een rondrit door de stad gemaakt, wat ook wel goed was als kennismaking.

Rond de middag zette ons busje ons af in het centrum, aan de oude overdekte markt.

Daar eerst een hamburger gegeten in een Amerikaans achtig cafe.

Dan te voet het centrum verkend.

We wouden een avondje in de opera boeken, maar die avond was er niets interessants.

Dan maar verder naar de Andreyev kerk en dan naar beneden langs de Andreyevskiy spusk.

Het valt ons weer eens op hoe klein Orthodoxe kerken van binnen (en ook wel van buiten) eigenlijk wel zijn.

De Andreyevskiy spusk moet zowat het interessantste straatje van Kiev zijn.

Ze hebben er zelfs een museum voor gemaakt : the museum of one street.

Ze kunnen dan ook bogen op een zeer beroemd bewoner in deze straat : de schrijver Bulgakov.

We hebben zijn huis bezocht en op zijn veranda een theetje gedronken.

Het museum was veruit het beste museum dat ik in de Sovyetunie gezien heb : alle originele artefacten waren in het origineel (natuurlijk) en al de andere (ook wel uit die tijd, maar niet toebehorend aan Bulgakov) waren helemaal in het wit oververfd. En zo maakten ze een prachtige link tussen zijn reële leefwereld en zijn surrealistische literaire wereld.

De Andreyevskiy spusk is ook zowat het enige kleine kronkelende gezellige straatje dat we zagen.

De rest zijn brede boulevards waar een koude wind door jaagt.

Vandaar dat we Kiev ook niet zo heel bijzonder vonden.

's Avonds hebben we dan de Maidan (het plein waar de oranje opstoot plaatsvond) en de aangrenzende winkelboulevard Kresjatik bezocht. Daar vonden we zelfs niets deftigs om te eten en zijn dan maar naar ons hotel teruggekeerd.

De volgende dag vol goede moed naar wat eigenlijk wel de mooiste plek in Kiev is : de Pesjerska Lavra... Een zeer groot klooster. Het was gesticht ergens in de 11e eeuw toen de eerste monniken in de rots een grot uithouwden voor meditatie. Later is het gegroeid. Vooral boven de grond, maar ook onder de grond is er heel wat catacombe bijgekomen. En die werden later ook gebruikt als catacombe. Je kan er nu nog enkele paterkes bewonderen die al 700 jaar in goede staat bewaard zijn. En dat zonder mummificatie... een echt mirakel naar het schijnt.

Er is ook nog niet echt een sluitende wetenschappelijke verklaring voor, maar ik gok op een microklimaat. We hebben immers hetzelfde verschijnsel al eens gezien in een grot in Dunhuang, China.

Het mooiste aan het klooster zijn eigenlijk de mooie en pas recent gerestaureerde kerken.

Het was jammer genoeg wel een beetje mistig, zoals je kan zien.

En ook de engelstalige gids was een zeer bekwame...

Verder hebben we nog enkele kerken bezocht en dan de trein op naar huis.

Dat was dan Kiev in een blitzbezoek...